Droomschool
Stel je droomt 5 jaar en alles gaat qua ontwikkeling en idealen op jouw school door zoals je hoopte dat dit zou gaan. Je wordt wakker, wat zie je dan voor school? Dit was een van de oefeningen die ik zelf eens heb gehad via een Appreciative Inquiry methode. Appreciative Inquiry is de kunst en kunde om vragen te stellen over het potentieel van een organisatie met de bedoeling deze volledig tot zijn recht te laten komen. David Cooperrider, grondlegger van het AI-gedachtegoed. Er worden een aantal stappen doorlopen:
Ik moest er weer even aan denken toen ik het plaatje zag uit het boek ‘De jongen, mol, vos en het paard’ van Charlie Mackesy.
Er is zoveel gaande in de wereld
Covid 19, klimaatveranderingen, populisme, extremisme, enz. Hoe inspireren we leerlingen en studenten zodanig zodat zij hun dromen kunnen verwezenlijken? Dat zij veerkrachtig kunnen blijven of worden en duurzamer vorm en verbeteringen kunnen geven aan deze complexiteit? Wij (ik) die dit hebben veroorzaakt, kunnen en mogen niet afzijdig blijven, wij moeten onze angsten omzetten in voorbeeldgedrag. Wat kan ons daarbij helpen?
Leren vanuit een dieper perspectief
Welke principes en waarden gaan ons helpen om een duidelijke koers te varen als het gaat om die droomschool en daarmee een steentje bijdragen aan die betere en duurzamere wereld te creëren? Wat is ons moreel kompas daarbij? Welke keuzes hebben wij, heb ik, te maken in ons en mijn leiderschap? Voor mij helpt het model van Elena Cavagnaro, die in de driehoek ‘care for me’, ‘care for me and you’ en ‘care for all’, helder weergeeft wat de onderlinge afhankelijkheid daarbij is. De keuzes die we veelal dagelijks maken in onze school, zouden meer tegen het licht gehouden kunnen worden op de volgende drie niveaus:
Kennis, vaardigheden en attitude
Volgens mij betekent dit vanuit een leerperspectief dat je niet alleen aan de belangrijke kennisverwerving (kerndoelen/vakinhouden) en vaardigheden doet, maar ook de attitude aanspreekt en oefent om essentiële veranderingen door te kunnen voeren. Het ‘mobiliseren van de wil’ (attitude) wordt goed zichtbaar in de onderstaande ‘Learning River’ (Guy Claxton en Becky Carlzon, 2018). Vanuit de Learning Power Approach worden de bovenste twee stromingen verbonden met de tragere onderstroom. Dit betekent dat je binnen het onderwijs nieuwsgierigheid, onderzoekende, reflectieve, creërende en samenwerkende houding meer waardeert en de strategieën die daarbij kunnen helpen, toepast in het dagelijkse lesgeven en in het (persoonlijk)leiderschap.
Mijn droomschool
Er is veel bekend over wat werkt in het onderwijs. Er zijn tal van interessante pedagogen die benaderingswijzen in de klas beschrijven. Ook zijn er veel goede professionals in het onderwijs! In mijn droomschool zou ik samen met leerlingen/studenten, leraren en ouders de leercapaciteiten en talenten die een ieder bezit, willen benutten en ontwikkelen om reflectiever, veerkrachtiger, vindingrijker en socialer te worden. Het is bouwen aan een school waarbij kernwaarden (care for all) een smoel kan gaan krijgen, voelbaar en zichtbaar kan worden. Een school waarbij een ieder dit ook modelt, waardoor leerlingen een goed voorbeeld kunnen imiteren. Ouders zijn daarbij partners in het leren, zodat zij door de opvoeding mede bijdragen aan dit proces. Het zou voor mij een soort ‘Blue Learning Zone’ worden (zie eerder geschreven blog), waarbij je in een leergemeenschap gezond en vitaal bezig bent om een gelukkige en waardenvolle samenleving te creëren.
Een ieder kan daaraan morgen al aan meehelpen; ik ben aan zet!
27 oktober 2020
Drs. Anton de Vries
www.antondevries.com
- Blue zones, Dan Buettner, 2015
- De jongen, de mol, de vos en het paard, Charlie Mackesy , 2020
- Op schouders van reuzen, Kirschner e.a., 2019
- Powering up pupils, Claxton en Carlzon, 2019
- The Three Levels of Sustainability, Cavagnaro and Curiel, 2012
Eerder blog:
You may also like
Schoolleiders; organiseer een ‘white space’ voor je team
- by
- in Blog